Νερό και βιομηχανία της μόδας

Εργοστάσιο ρούχων στην Κίνα. Ένα κοντομάνικο μπλουζάκι χρειάζεται 2.700 λίτρα νερού μόνο για το βαμβάκι που χρειάζεται.

3. Υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα για τις εταιρείες μόδας να σκεφτούν το αποτύπωμα νερού τους.

Το 60% από 500 παγκόσμιες εταιρείες έχουν ήδη βιώσει τον τρομερό αντίκτυπο του νερού. Το 2011, για παράδειγμα, οι πλημμύρες στην Ταυλάνδη ανάγκασαν την Intel να μειώσει την πρόβλεψη κερδών κατά 1δις δολάρια και την Gap να μειώσει την δική της πρόβλεψη κερδών κατά 22% αφόρου η ξηρασία κατέστρεψε μέρος της σοδειάς βαμβακιού στο Τέξας.

Το νερό πρέπει να υπολογίζεται σαν παράγοντας που μπορεί να μειώσει τα κόστη των εταιρειών. Εάν λάβουμε υπόψιν μας ένα εργοστάσιο παραγωγής ρούχων, πρέπει να σκεφτούμε ότι το παραπανίσιο νερό που δεν χρειάζεται εν τέλει στην παραγωγή, ζεσταίνεται, χρειάζεται χημικά και μετά επεξεργάζεται για να αφαιρεθούν αυτά τα χημικά. Όλη αυτή η διαδικασία είναι ένα κόστος για τις εταιρείες. Ένα κόστος που μπορούν να μειώσουν εάν λάβουν μέτρα εξοικονόμησης νερού ή αν εγκαταστήσουν νέες τεχνολογίες που χρησιμοποιούν ακριβώς όσο νερό χρειάζονται για την παραγωγή των ρούχων.

Μάλιστα, ειδικά για τις εταιρείες ρούχων, η σωστή διαχείριση νερού και η μείωση του “αποτυπώματος” νερού δεν πρέπει να γίνεται μόνο για λόγους μείωση κόστους αλλά και για την φήμη τους. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι πελάτες προτιμούν να αγοράζουν ρούχα από εταιρείες με μεγαλύτερη οικολογική συνείδηση.

4. Τα θέματα του νερού μπορούν να μην προκαλούν ανταγωνισμό

Σε ότι αφορά το νερό, οι εταιρείες μόδας έρχονται αντιμέτωποι με τα ίδια ρίσκα σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα. Μία πραγματιστική και χωρίς αποκλεισμούς προσέγγιση είναι σημαντική στο να πετύχουν οι εταιρείες μόδας τις φιλοδοξίες που έχουν σχετικά με το νερό.

Η γεωγραφική διασπορά των εργοστάσιων παραγωγής είναι χαμηλή κι επομένως ανταγωνιστικά εργοστάσια θα μπορούσαν να συνεργαστούν σε θέματα όπως η άντληση νερού από τις απορροές των ποταμών.

5. Να μεταφερθεί η παραγωγή στις ανεπτυγμένες χώρες ή όχι;

Μερικοί υποστηρίζουν ότι η μαζική παραγωγή ρούχων πρέπει να μεταφερθεί σε χώρες όπου υπάρχει περισσότερο νερό, περισσότερες μορφές εναλλακτικής και καθαρής ενέργειας και χώρες όπου υπάρχει υποδομή για ανακύκλωση ή φιλτράρισμα νερού.

Κάποιοι άλλοι όμως υποστηρίζουν ότι το θέμα πρέπει να το δούμε ιστορικά. Η βιομηχανία των ρούχων και της μόδας υπήρξε κλειδί και αρωγός για την ανάπτυξη των περιοχών όπου υπάρχει. Παράγει δουλειές και αναπτύσσει τις οικονομίες των χωρών όπου λειτουργεί. Παρότι κάποιες μικρότερες εταιρείες μεταφέρουν την παραγωγή τους πίσω σε χώρες των G20, οι περισσότερε εταιρείες και κυρίως οι μεγάλες, θα χάσουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν κάτι μεγαλειώδες στις χώρες όπου λειτουργούν.

Το νερό αποτελεί ένα σημαντικό κόστος στην παραγωγή ρούχων.

6. Υπάρχουν εναλλακτικές στο πάντα διψασμένο βαμβάκι

Σύμφωνα με τη WWF, μπορεί να χρειαστούν μέχρι και 2.700 λίτρα νερού για να παραχθεί το βαμβάκι που χρειάζεται ένα κοντομάνικο μπλουζάκι. Υπάρχουν πρωτοβουλίες όπως η Better Cotton Initiative που προσπαθούν να ενημερώσουν τους αγρότες για τους τρόπου με τους οποίους μπορούν να μειώσουν την κατανάλωση νερού και φυτοφαρμάκων διατηρώντας την ίδια παραγωγή. Έχουμε γράψει άλλωστε διάφορα άρθρα στη σελίδα μας για το πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό.

Νέες τεχνολογίες επεξεργασίας βαμβακιού όπως η ενζυματική επεξργασία υφασμάτων μπορούν να εξοικονομήσουν έως και 25% του νερού που παραδοσιακά καταναλώνεται στην παραγωγή.

Το βαμβάκι βαθμολογείται με κλάση Ε (λιγότερο βιώσιμη και οικολογική) από το Made-By environmental benchmartk for fibres. Το βαμβάκι θα μπορούσε να αντικατασταθεί από το CRAiLAR, μία ίνα κλάσης Β, που σαν το λινό προέρχεται από φυτό που αναπτύσσεται γρήγορα. Μπορεί να γίνει σαν βαμβάκι μέσω μίας ειδικής ενζυματικής διαδικασίας. Το φυτό αναπτύσσεται γρήγορα άρα δεν καταναλώνει τόσο νερό όσο το βαμβάκι.

7. Η ανακύκλωση νερού υπάρχει αλλά δεν αναβαθμίζεται

Τα χημικά που παραμένουν στο νερό μετά την παραγωγή ρούχων, περιορίζουν τις δυνατότητες ανακύκλωσής του. Η Levi’s όμως συνεργάστηκε πρόσφατα με έναν από τους παραγωγούς της στην Κίνα ώστε να παραχθούν 100.000 ζευγάρια τζιν χρησιμοποιώντας 100% ανακυκλωμένο νερό. Άρα είναι εφικτό.

Η νομοθετική ρύθμιση του νερού είναι ένας πολύ βασικός παράγοντας στην ταχύτητα με την οποία αναπτύσσεται η ανακύκλωση νερού. Στην Κίνα για παράδειγμα, σε αντίθεση με το Μπαγκλαντές, η καθαρότερη παραγωγή είναι μέρος της πολιτικής της Κίνας, μαζί με την ανάπτυξη της ανακύκλωσης σε συγκεκριμένους τομείς και κλάδους.

8. Η βιομηχανία της μόδας μπορεί να επηρεάσει την οικολογική συνείδηση του νερού.

Πώς; μορφώνοντας κι εκπαιδεύοντας το προσωπικό σε όλα τα επίπεδα να ελέγχουν και να φτιάχνουν διαρροές, να φτιάχνουν χαλασμένους σωλήνες και ξανα χρησιμοποιώντας το ζεστό νερό καθώς άλλα πολλά, οι υπάλληλοι μπορούν να μεταφέρουν αυτές τις γνώσεις στο σπίτι τους και στην τοπική τους κοινότητα.

9. Έχεις δύναμη σαν καταναλωτής!

Πέρα από τα χωράφια, τα πατώματα εργοστασίων και τα ράφια των καταστημάτων λιανικής πώλησης ρούχων, ένας από τους μεγαλύτερους αντίκτυπους σε ότι αφορά τη μόδα συμβαίνει στο σπίτι. Είναι στο χέρι μας να μάθουμε και να μειώσουμε το αποτύπωμα νερού μας. Όσο αυξάνεται η οικολογική μας συνείδηση τόσο περισσότερο νερό εξοικονομούμε παγκοσμίως.

Κάντε στον εαυτό σας 3 ερωτήσεις πριν αγοράσετε ένα επώνυμο ρούχο: Έχουν στόχους όσον αφορά την κατανάλωση νερού σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα; Έχουν οικολογική συνείδηση σε ότι αφορά τις πρώτες ύλες; Συνεργάζονται με άλλους όσον αφορά την πηγή νερού;

Επιλέξτε να αγοράζετε μάρκες που γνωρίζετε σίγουρα ότι έχουν οικολογική συνείδηση.