Στο Μέλλον θα Πληρώνουμε για το Νερό που Πίνουμε

“Μήπως ήρθε ο καιρός να αγοράσετε μετοχές νερού;” έγραφε στο email που πήγε στην αρθρογράφο του Guardian, Suzanne McGee. Σίγουρα αυτοί που συνέταξαν το email δεν ενδιαφέρονταν για τα επίπεδα αφυδάτωσης ή της υγείας της γενικότερα, αλλά για το αν θα ήθελε να επενδύσει στο νερό σαν αγαθό. Όπως τόσα και τόσα αγαθά, έτσι και το νερό θα μπορούσε να διαπραγματεύεται στα χρηματιστήρια του κόσμου.

Μήπως η Wall Street θέλει να αρχίσει να βγάζει χρήματα από το νερό σιγά σιγά;

Το να μπορείς να αγοράζεις και να πουλάς νερό, σαν ένα άλλο χρηματιστηριακό προϊόν ή αγαθό, σε βάζει σε σκέψεις σε ότι αφορά το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου. Σίγουρα όλοι μας έχουμε αγοράσει κάποια στιγμή εμφιαλωμένο νερό, ή έχουμε στη βρύση μας ένα φίλτρο νερού – πάντα όμως υπήρχε δωρεάν τρεχούμενο νερό στη βρύση μας. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να ανοίξεις τη βρύση και το νερό θα τρέξει άφθονο.

Αυτό το καλοκαίρι, στην Αμερική, πολλές εταιρείες συγκέντρωσαν τις δυνάμεις τους για να μας υπενθυμίσουν ότι το νερό δεν είναι απαραίτητα δωρεάν. Θα μπορούσε πολύ άνετα να καταλήξει να είναι ένα διαπραγματεύσιμο προϊόν.

Στο μάτι του κυκλώνα βρέθηκε ο Peter Brabeck, μέλος του διοικητικού συμβουλίου και πρώην CEO της Nestle. Κατά την άποψή του, οι πολίτες δεν θα έπρεπε να έχουν ένα “αυτόματο” δικαίωμα στο νερό, πέρα από τις απολύτως απαραίτητες ανάγκες διαβίωσης, όπως το πόσιμο νερό και το μπάνιο. Θα πρέπει να πληρώνουν το “παραπανίσιο” νερό που καταναλώνουν. Για εγκυκλοπαιδικούς λόγους, να αναφέρουμε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι η ελάχιστη ποσότητα νερού σε συνθήκες διαβίωσης είναι τα 20 λίτρα την ημέρα. Στην Αμερική, μόνο το καζανάκι της τουαλέτας σε ένα σπίτι καταναλώνει κατά μέσο όρο 50 λίτρα την ημέρα.

Σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο Brabeck, και θα συμφωνήσουμε όλοι, ότι κινδυνεύουμε να εξαντλήσουμε τις παγκόσμιες πηγές φρέσκου νερού με την αλόγιστη χρήση και κατανάλωση μίας φαινομενικά ανεξάντλητα πηγής. Πόσα γήπεδα γκολφ χρειάζονται πραγματικά στην Αμερική;

Έπειτα είναι και τα αμφιλεγόμενα μηνύματα που παίρνουν κάποιοι κάτοικοι στην Καλιφόρνια, ΗΠΑ: “Μην ποτίζετε τον κήπο σας κατά τη διάρκεια της μεγάλης ξηρασίας”. Από την άλλη όμως, κάποιοι αγχώνονται ότι θα κληθούν να πληρώσουν πρόστιμο εάν δεν διατηρούν τον κήπο τους όμορφο…

Όταν η ξηρασία στην Καλιφόρνια χειροτέρεψε, η Nestle Waters North Americas Inc, θυγατρική της Nestle και μεγαλύτερη εταιρία εμφιάλωσης στην χώρα, συνέχισε να αντλεί νερό από μία πηγή κοντά στο Palm Springs, California, χάρη στην συνεργασία με την Morongo Band of Mission Indians, μία φυλή Ινδιάνων στους οποίους ανήκει η πηγή νερού.

Η συνεργασία της Nestle με αυτή τη φυλή Ινδιάνων έχει και άλλο ένα πλεονέκτημα: καθώς η φυλή των Morongo θεωρείται σαν ανερξάρτητο κράτος, κάτι σαν το Άγιο Όρος στην Ελλάδα, κανείς δεν χρειάζεται να αναφέρει επίσημα ακριβώς πόσο νερό αντλούν από αυτήν την πηγή.

Στην καναδική επαρχία British Columbia, η Nestle βρήκε άλλο ένα “παραθυράκι” στους νόμους. Μέχρι και το 2014, η British Columbia δεν είχε νόμους που απαιτούσαν από τις εταιρίες να αναφέρουν πόσο νερό αντλούν από τις τοπικές πηγές, ούτε φυσικά απαιτούσε από τις εταιρίες να πληρώσουν το κατιτίς τους για το νερό που αντλούσαν.

Μέχρι πέρυσι λοιπόν, η Nestle αντλούσε 265 εκατομύρια λίτρα φρέσκο νερό και δεν πλήρωνε τίποτα. Ο Brabeck θεωρεί ότι θα πρέπει η εταιρία να πληρώνει για το αγαθό που αντλεί, αφού και η ίδια το χρεώνει στους καταναλωτές. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η British Columbia πέρασε νόμους για αυτό το λόγο που θα τεθούν σε εφαρμογή την άνοιξη του 2015, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Σήμερα, θεωρούμε το νερό δεδομένο, μία νοοτροπία που πρέπει να αλλάξει εάν δεν θέλουμε μελλοντικά να πληρώνουμε για το νερό που καταναλώνουμε.

www.filtra.nerou.gr | ΦΙΛΤΡΑ ΝΕΡΟΥ | Blog για το νερό και τα φίλτρα νερού